Samenkomst

Het was stil

dood stil

stilte stond er

de zon projecteerde

de roos van het raam

op het scherm.

Alleen de ruis

van de lucht

voor het lied

klonk in de stilte

wachtend om die stilte

te doorbreken.

Een zwaard ging

door mijn ziel

vuur dat nooit meer dooft

als alles duister is.

Ik had zo graag

mijn rug gekromd

de schouders pijn gedaan

hem naar zijn graf gesjouwd:

Wir setzen uns mit Tränen nieder.

Bodegraven 6 februari 2018

Matthijs Warnaar