Een heel bijzonder en veelzijdig mens is van ons heengegaan. Ik hoorde het van mijn zus, Dirk Jan is overleden.
En uiteraard gingen mijn gedachten naar de prachtige Songs of Praise-uren op zondagavond in een afgeladen Lutherse Kerk in Bodegraven. Wat genoot ik er samen met Fijs van en wat zongen we naar hartelust al die prachtige liederen mee. Vooraf vertelde Dirk Jan over de oorsprong van het lied wat het geheel nog mooier maakte. Hij was dirigent van veel koren, waarvan er veel door hem waren opgericht. Daarnaast stemde hij ook piano’s (net als mijn vader) en was een begaafde organist. Toen mijn vader in 2011 overleed vroegen wij Dirk Jan of hij de dankdienst voor zijn leven wilde begeleiden met zijn prachtige orgelspel. Op de rouwkaart stond bovenaan een tekst: ‘Als eens mijn eigen adem stokt, dan draagt mij Uw muziek’. We zongen dit lied begeleid door het bezielende orgelspel van DirkJan.
Deze week overleed hij, slechts 62 jaar oud. De tekst boven aan de rouwkaart is dezelfde als van mijn vader… Ik moest even slikken toen ik het las.
Vanmorgen is het ook in de kerk gezongen, nu voor DirkJan.
Ik ben Dirk Jan dankbaar voor wat hij voor zoveel mensen heeft betekend. Zijn muziek mag nu klinken bij de Hemelse Vader.
Vaya con Dios
Loes Noorlander