Lieve pap,
Ik doe dit voor mezelf, waarschijnlijk niemand die dit leest.
Ik mis je ook al kende ik je niet.
We dachten verschillend en toch ook weer niet.
Ik ontmoet je niet meer, althans niet hier op aarde.
Ik kan geen ongemakkelijke gesprekken meer met je hebben.
Je aankijken en zien dat je met je hoofd ergens anders zit.
Ik kan dingen niet meer anders doen. Die tijd is geweest.
Ik mis je.
En voor een ieder die hier wat aan heeft:
Tijd heelt geen wonden / Tijd leert je leven met verdriet en wachten zeer geduldig tot je weer schoonheid ziet / En tot de tederste herinneringen zo diep vertakt zijn in je ziel dat ze de zere plekken kunnen overgroeien.
Femke
