De eerste kennismaking met Dirk Jan en zijn vrouw was in de bus op weg naar Praag met het mannenkoor Immanuel uit De Ronde Venen. Dirk Jan zat één bank voor ons en altijd een papier met potlood bij de hand om noten op te schrijven of te corrigeren en soms turend naar buiten om ons dan te wijzen op de mooie natuur of op de buizerds die langs de wegen op palen zaten. Wat ons heel bij is gebleven was ons bezoek aan een concentratiekamp waar Dirk Jan heel alleen rondliep en alles tot zich liet komen… Wat hem deed besluiten om ‘s avonds vroeg naar zijn kamer te gaan in het hotel… aangeslagen! Eigenlijk hadden we dat allemaal moeten doen. Hij deed het! Bezinning is soms goed voor een mens. Vragen kwamen/komen boven waar wij geen antwoord op hebben en wat uiteindelijk uitkomt bij de eindigheid van ons eigen leven.
Ook is het altijd fijn geweest om naar de Songs of Praise te gaan waar we bij binnenkomst in de kerk Dirk Jan al op de piano hoorde spelen en wij al neuriënd en even later met een steeds vollere kerk heerlijk konden meezingen. Ook de uitleg van de achtergronden van het lied was vaak leerzaam en de innemende manier hoe Dirk Jan dit vaak deed moest ons vaak doen glimlachen!
Bijzonder om dit te mogen opschrijven voor Dirk Jan en zijn familie. Het lied You raise me up is speciaal voor jou Dirk Jan… Dank, innemend mens en geweldig musicus!
Arie en Pita van der Laan