Dirk Jan leerde ik kennen op jongerenkoor Rejoice in Woerden in, denk ik, begin jaren 90. Toen nog als dirigent. Later begon ik te beseffen dat er zoveel meer was. In 2004/2005 schreven we samen het slotstuk van Rejoice, Licht in de nacht. We hebben regelmatig samengezeten om de lijn te bedenken, en omdat ik in die tijd nogal wat zorgen had over mijn gezondheid, heeft het stuk, en de betrokkenheid van Dirk Jan veel invloed gehad op die periode. Yvonne en ik (en de hele familie overigens) leerden hem kennen als een betrokken en uitermate inspirerend mens met ook nog een fantastische bevlogenheid voor muziek en theologie. Afgelopen november spraken we elkaar weer. Omdat ik op zoek was naar muzikale inspiratie, en meer wilde weten over muziek en dirigeren. Hij had direct een cursus op het oog waarvan hij absoluut wilde dat ik die zou gaan volgen. Daarna zouden we kunnen kijken wat hij verder nog voor me kon betekenen.
De cursus begint in februari. Wat er daarna gebeurt weet ik nog niet, maar ik hoop iets van de inspiratie, de bevlogenheid en enthousiasme van Dirk Jan te hebben meegekregen om er met mijn herinneringen aan hem iets moois van te maken.
Tot slot wil ik een tekst delen die Dirk Jan schreef voor Licht in de nacht, maar die er uiteindelijk niet in terecht is gekomen.
Kracht die mij droeg
Hoewel ik nooit zal weten wie en wat U bent
leef ik mijn leven naar U toe, wetend dat U mij kent.
Dat is mij vooralsnog genoeg,
meer rest mij niet, verlang ik niet
en leef naar het ervaren dat een grote kracht mij droeg.
Als ik mijn handen uitstrek naar waar ik hulp verwacht
ervaar ik Uw aanwezigheid en put daaruit mijn kracht.
Dat is mij vooralsnog genoeg,
meer rest mij niet, verlang ik niet
en leef naar het ervaren dat een grote kracht mij droeg.
Martijn