Voor mij geeft Dirk Jan zich vooral in muziek; orgel, vleugel en piano zijn z’n communicatiemiddelen. Musicerend getuigt hij van zijn geloof in de Goede God. Daarin versta ik hem het beste!
Als Dirk Jan speelt, hoor ik een preek opnieuw, nu op muziek gezet met flarden van Bach, Beatles of Johannes de Heer. Ik hoor ook kolkende rivieren en stormwind, kabbelende stroompjes, ruisende bomen en zingende vogels… aanvechting en overgave. Ik hoor geloof, hoop en veel liefde!
Ik ben dankbaar en vereerd dat ik mee mocht zingen met ‘zijn’ Mattheus Passion, Weihnachts Oratorium en zo veel projectkoren en reiskoren!
Aan het eind van de pauze van die repetities trouwens, riep hij ons niet, klapte ook niet in zijn handen of zo, maar ging achter de piano zitten en speelde ‘Komt allen tezamen’.
Dat lied kon ik afgelopen kerst dus niet zingen…
Tot ziens in de hemel, lieve Dirk Jan, waar je vast samen met ‘Bach, de grote Bach, de maat der eng’len mag slaan, de lieve lange dag’. (lied 737:18)
Juul Rotshuizen